پژوهشِ پیشِ رو تأثیر مداخلة فراشناختی با واسطة زبان اول بر آگاهیِ فراشناختی و انگیزة فراگیران زبان انگلیسی را به عنوان زبان خارجی در ایران بررسی کرده است. شرکت , کنندگان، 120 فراگیر سطح فوقِ میانیِ زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در سه گروه و ردة سنی 29-19 سال بودند. گروه آزمایش (گروه آزمایش 1=40 / گروه آزمایش 2=40) برنامة درسی هدایت,شدة فراشناختی به انگلیسی و فارسی را که بر برنامه,ریزی، نظارت و ارزیابی تمرکز داشت، به مدت دوازده هفته تجربه کردند. گروه گواه (گروه گواه=40) نیز که با همان مدرس آموزش داده شدند، بدون توجه جهت , یافته به فرآیند، به متون یکسان گوش دادند. برای پیگیری تغییرات در آگاهی فراشناختی و انگیزه، از پرسش, نامة آگاهی فراشناختی شنیداری (ام. ای. ال. کیو) و پرسش, نامة انگیزة (ال. ال. او. اس) پیش و پس از مداخله استفاده شد. نتایج کلی نشان داد که مداخلة فراشناختی تأثیر قابلِ توجهی بر همگی زیرمقیاس, های ام. ای. ال. کیو و ال. ال. او. اس در هر دو گروه آزمایش داشته است. همچنین، یافته های مقایسة چندگانة آزمون های تعقیبی هر سه گروه مشخص کرد که واسطة ارائة مداخلة فراشناختی (زبان اول) به فراگیران در گروه آزمایش دوم که از مداخلة فراشناختی توسط زبان اول استفاده کردند کمک کرد که از همتایان خود در گروه آزمایش اول که از طریق زبان دوم و گروه گواه که به صورت معمولی آموزش داده شدند، عملکرد بهتری داشته باشند.